Στους καιρούς μας όλοι ομολογούμε με κρύα καρδιά, ότι η αγάπη μεταξύ φίλων είναι πλέον σπάνιο γεγονός.
Όλοι μας την καλοβλέπουμε, την ορεγόμαστε, την επιθυμούμε, αλλά, φευ, λίγοι την επιτυγχάνουμε!
Αυτή η δυσκολία αποκτήσεως ίσως συμβαίνει επειδή η αγάπη, γενικώς και ειδικώς, είναι εκ φύσεώς της sui generis, ιδιόρρυθμος και απαιτητική, σωστός μπελάς, δια τους «εν τω συνδέσμω» ευρισκομένους, και ουχί μία ευκόλως διαχειρίσιμη υπόθεση, όπως θα περίμενε κανείς.
Η αληθινή αγάπη γεννάται από την ανάγκη, για διαρκή και ουσιαστική επικοινωνία και όχι από την ευκαιριακή ανάγκη της στιγμής, και συνήθως τελεσφορεί -τι χούι κι' αυτό!- κάτω από αντίξοες συνθήκες και περιστάσεις…
Η αγάπη δεν ορρωδεί «έξω να βάλλει τους κερματιστάς», καθώς, για τους δικούς της λόγους, δεν ανέχεται να διεκπαιρεώνεται στους πάγκους των παζαριών «πάσης πόλεως, χώρας».
Η εαρινή πανήγυρη του Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ιωάννου του Θεολόγου έρχεται να μας θυμίσει αυτή την πραγματικότητα, μέσα στην Αναστάσιμη περίοδο που διανύουμε.
Η αγαπητική σχέση του Ιωάννου με τον Σωτήρα Χριστό σφυρηλατήθηκε στο όρος Θαβώρ, στον Μυστικό Δείπνο, στην αυλή του αρχιερέως, όπου, ας μην ξεχνάμε, ότι μόνος εισήλθε ο Ιωάννης, σίγουρα όμως εδραιώθηκε κάτω από τον Σταυρό, την ώρα που τα «αίματα της Αγάπης τον πορφύρωσαν».
Τουθόπερ σημαίνει, ότι αν δε βραχείς ως το λαιμό ψάρι δε θα φας, τελεία και παύλα.
Και ο Ιωάννης πράγματι βράχηκε μέχρι το λαιμό του, με την αγάπη του, για τον Σωτήρα Χριστό, να μένει ακλόνητη. Δεν λογάριασε κόπους, δεν τον κατέβαλαν οι απειλές, για εκδίωξη από την εβραϊκή συναγωγή. Δεν φοβήθηκε ενώπιον των Ρωμαίων στρατιωτών, αλλά αφέθηκε ελεύθερος, να προσεγγίσει τα όρια της θυσίας.
Ως αντίδωρο για όλα αυτά τα ευγενή, τα οποία και διαφοροποίησαν τον νεώτερο υιό του Ζεβεδαίου από τους υπολοίπους μαθητές, μόνο ο Ιωάννης παρέλαβε την Κυρία Θεοτόκο υπό την προστασία του, και μόνο το δικό του μνήμα, στην Έφεσο της Μικράς Ασίας, εξέπεμψε την Αγία Κόνη, το Μάννα!
Αυτού του θαύματος την ανάμνηση, την εκπομπή δηλαδή της Αγίας Κόνεως, εορτάσαμε και πανηγυρίσαμε κλήρος και λαός στο Βαφεοχώρι του Βοσπόρου, την Πέμπτη, 8 Μαΐου, όπου στον Θεομητορικό Ναό της Ευαγγελιστρίας υπάρχει το παρεκκλήσι του Ευαγγελιστού της Αγάπης, χρόνους πολλούς τώρα καθοσιωμένο.
Την ημέρα της εορτής τελέστηκε ο Όρθρος, ακολουθούμενος από τη Θεία Λειτουργία, την οποία προσέφερε ο Σεβ. Μητροπολίτης Κυδωνιών κ. Αθηναγόρας, Πατριαρχικός Επόπτης Βοσπόρου.
Με τον Δεσπότη μας συλλειτούργησαν ο Ιερατικώς Προϊστάμενος Νεοχωρίου, Πρωτοπρεσβύτερος κ. Κωνσταντίνος Βαρθολομαίος, ο οποίος κήρυξε το θείο λόγο, και ο υποσημειούμενος.
Έψαλαν οι κ. Αθανάσιος Λίγγας και Παναγιώτης Ρακτιβάν.
Εκκλησιάστηκαν αρκετοί χριστιανοί από το Βαφεοχώρι και το Νιχώρι. Μετά το τέλος της Λειτουργικής Συνάξεως παρατέθηκε δεξίωση στο Αρχονταρίκι του Ναού μας.
Η Κοινότητά μας αναφωνεί "Χριστός Ανέστη" και εύχεται σε όλους τους αναγνώστες αυτών των γραμμών "χρόνια πολλά".
Είθε η Αγάπη του Θεού, αυτή για την οποία τόσο πολύ ομίλησε και κοπίασε ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος, να ξεχυθεί ως άλλη ιαματική κόνη σ' όλα τα μήκη και τα πλάτη της Οικουμένης και αφού θρέψει και τέρψει, να κορέσει τις καρδίες όλων μας. Αμήν!
Κωνσταντινούπολις, 10.5.2025
† Αρχιμανδρίτης Τιμόθεος Ραϊλάκης Βρανάς,
Ιερατικώς Προϊστάμενος της Κοινότητος
Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Βαφεοχωρίου.
